Sinds de eerste online assessments en het gebruik hiervan voor recruitment, maken werkgevers zich zorgen over de veiligheid van deze assessments. Is degene die het assessment maakt wel diegenen die solliciteert op de functie, is het geen vriend of familielid die de test invult zodat de sollicitant hoger scoort?
Aanvankelijk hielden werkgevers zich vast aan het idee dat niemand graag een assessment doet, het is wel een groot verzoek om iemand voor je een assessment van 40-60 minuten te laten doen. Bovendien zijn de meeste mensen eerlijk en beseffen kandidaten dat zij het risico lopen gevraagd te worden een nieuw assessment te doen als tijdens het interview getwijfeld wordt aan de uitslag van de test. Hiernaast zijn kandidaten bang door de mand te vallen wanneer zij worden gevraagd te bevestigen dat zij daadwerkelijk zelf het assessment te hebben gedaan.
Persoonlijk heb ik, als een professional die al jaren betrokken is bij externe, online assessments voor recruitment en talent ontwikkeling, altijd het gevoel gehad dat het percentage echte valsspelers erg klein was en onderzoeken bevestigen dit. Waarschijnlijk ligt dit ergens tussen de 1 en 4 procent. Het percentage ‘false positives’ veroorzaakt door frauderende testpersonen ligt vrijwel zeker lager dan het aantal false positives veroorzaakt door meetfouten en doordat de validiteit van een test nooit 100% kan zijn.
Een andere geruststellende gedachte is
“Domme mensen hebben meestal even domme vrienden”
… dus wanneer iemand met een laag IQ een ander een IQ test voor hem laat doen zal er in veel gevallen een vergelijkbare score uitkomen.
Ondanks de opmerkingen hierboven maken veel werkgevers zich zorgen dat oneerlijke sollicitanten de integriteit van hun recruitment- en assessmentproces kan verstoren en zijn zij huiverig om online selectiemethoden in te zetten.
Ongeveer tien jaar geleden ontstonden er bedrijven die toezicht op afstand aanboden naar aanleiding van deze zorgen. Deze bedrijven maken gebruik van meerdere technologieën, waaronder realtime menselijke bewaking door videocamera’s om te controleren op valsspelen. Deze services werken uitstekend voor ‘high stakes’ tests met een laag volume, zoals eindexamens voor afstandsonderwijs, certificeringsexamens en dergelijke. Deze toezicht diensten op afstand zijn ook relatief duur en kosten ongeveer €25 per kandidaat. Deze kosten zijn acceptabel voor tests waar de inzet hoog is en het volume laag, maar niet echt voor gevallen met een lage inzet en hoge volumes.
Voor de meeste recruitment assessments geldt echter niet een hoge inzet of een laag volume. In plaats daarvan zijn het middelgrote inzetten en een gemiddeld volume. Het assessment is geen go: no-go moment, maar eerder een datapunt in een verzameling datapunten die wordt gebruikt om een beslissing te nemen of een kandidaat wordt aangenomen. Volwaardige toezicht op afstand is overdreven voor dit soort assessments, bovendien is het gewoon te duur.
Nu is er eindelijk een oplossing geschikt voor recruitment: geautomatiseerde toezicht op afstand. In deze opstelling maakt de test gebruik van de webcam van de kandidaat om foto’s te maken terwijl ze het assessment voltooien. Software voor gezichtsherkenning wordt gebruikt om te bepalen of het gezicht van de kandidaat verandert, verdwijnt of dat er een tweede gezicht verschijnt, om mogelijk vals spelen te identificeren. Er kan ook worden geconstateerd of iemand een rekenmachine gebruikt of kladpapier wanneer uitdrukkelijk is gevraagd dingen uit het hoofd te doen. Foto’s worden opgenomen in scoreverslagen en rapporten, zodat wanneer de kandidaat komt voor een interview, de foto’s kunnen worden geverifieerd.
De kosten van deze nieuwe toezicht-oplossing op afstand? Bijna niets. Het is perfect om middelgrote risico’s af te dekken en ook geschikt om in te zetten bij grotere volumes.
Je kunt de foto’s permanent of tijdelijk verbergen wanneer je je zorgen maakt dat zij van invloed kunnen op beslissingen van recruiters, bijvoorbeeld wie ze wel of niet uitnodigen voor een interview.
Wanneer je bezorgd bent dat kandidaten niet willen dat zij gefotografeerd worden … dat is niet nodig. Na meer dan 100.000 assessments waarbij toezicht op afstand is ingezet hebben we vrijwel geen klachten hierover ontvangen.
Vrijwel alle kandidaten beschikken over een laptop of mobiel device met webcam, je zorgen maken dat een kandidaat geen toegang heeft tot een webcam is overbodig.
Pre-Employment assessment providers zoals HR Avatar hebben de mogelijkheid voor online toezicht al geïntegreerd in vrijwel al hun assessments, klanten kunnen besluiten dit wel of niet toe te passen.
Eindelijk kunnen we het probleem van valsspelen bij online assessments voorgoed achter ons laten.
Weer een reden minder om geen moderne technologie te gebruiken in je recruitment proces.
Amersfoort 29 mei 2020